Lesdag 13
4 april 2011. In de auto op weg naar Maarn realiseer ik me dat dit voorlopig de laatste les is. Vanwege de studiereis naar Bourgogne / Champagne en de paasdagen zal de volgende les pas weer op 2 mei zijn. Op zich wel even lekker want het lijkt erop dat de tijd voor de studie er toch pas komt als de contactdagen voorbij zijn. Na de vertrouwde koffie kon de les weer beginnen.
Wat gelijk opviel bij binnenkomst was dat “onze” Frank er niet was. De proeftechnische les werd vandaag gedaan door Robert Handjes die ons in het begin ook al een keer had gedoceerd. Ook Robert wilde gelijk maar aan de slag want er stonden weer twaalf wijnen te geuren en te pronken in de glazen. Het waren weer vier witte, zes rode en twee dessertwijnen. Je krijgt er nog net geen klotsende oksels van maar het was weer buffelen om op tijd de antwoorden op papier te hebben.
De nabespreking kon beginnen en natuurlijk was er weer de hoop om iets meer goed te hebben dan hetgeen voor mij gebruikelijk was.
Robert pakte de nabespreking net even anders aan dan Frank. Daar waar Frank wat meer informatie uit de cursisten haalt verstrekt Robert zelf wat meer de informatie over de wijnen en de wijnstreken die binnen de keuzemogelijkheden zaten. Ik vond het niet vervelend om de informatie als een sponsje tot mij te nemen. En yes, ik had een keer een score die als zou het een examen zijn geweest een geslaagd resultaat zou geven met negen van de veertien goed. Dan ga je toch net even op een andere manier aan je broodje kroket.
De nabespreking kon beginnen en natuurlijk was er weer de hoop om iets meer goed te hebben dan hetgeen voor mij gebruikelijk was.
Robert pakte de nabespreking net even anders aan dan Frank. Daar waar Frank wat meer informatie uit de cursisten haalt verstrekt Robert zelf wat meer de informatie over de wijnen en de wijnstreken die binnen de keuzemogelijkheden zaten. Ik vond het niet vervelend om de informatie als een sponsje tot mij te nemen. En yes, ik had een keer een score die als zou het een examen zijn geweest een geslaagd resultaat zou geven met negen van de veertien goed. Dan ga je toch net even op een andere manier aan je broodje kroket.
’s Middags stond Duitsland op het programma. Wijnjournalist René van Heusden met meer dan een kwart eeuw schrijfervaring loodste ons op ludieke wijze door Duitsland heen. Natuurlijk stonden we stil bij een stukje wijngeschiedenis en het koele klimaat van Duitsland. Dat wat wijnbouw er moeilijk maar ook zo bijzonder maakt. Door het koele klimaat is er een langzaam rijpingsproces wat zorgt voor het behoud van het aromatische fruitkarakter en de zuren om de wijn spanning te geven. Natuurlijk vergen deze omstandigheden veel zorg in de wijngaard en selectie van het microklimaat. In de grove verdeling is Duitsland ingedeeld in 13 zogenaamde Anbaugebieten. Deze Anbaugebieten zijn weer onderverdeeld in Bereiche, districten en deze zijn weer onderverdeeld in Lagen. Hoe specifieker de verkleining van het gebied hoe specifieker de eigenschappen van dat gebied in de wijn terugkomen.
Dit geldt natuurlijk voor alle druivenrassen maar Duitslands trots de Riesling kan dat als geen ander. De Riesling heeft in Duitsland een lange geschiedenis en er kunnen de meest gevarieerde wijnen van gemaakt worden. Van strak droog tot overweldigend zoet. Natuurlijk kregen wij een aantal van deze varianten inclusief de terroirexpressies te proeven. Naast deze meest aangeplante druif is de Müller-Thurgau de nummer twee en daarna komt de Silvaner die het vooral in de Franken uitstekend doet. Hoewel velen Duitse wijn met wit en dan vooral zoet wit associëren wordt er ook mooi rood gemaakt. Die zoete associatie is overigens niet vreemd en dankt die reputatie een beetje aan de Duitse wijnwet van 1971. Ik wil u daar graag over informeren maar dit artikel leent zich daar niet voor.
De verhouding wit-rood ligt op ongeveer 2/3-1/3. Het meest voorname blauwe druivenras is de Spätburgunder. Dit is de Duitse naam voor het misschien meer bekendere ras Pinot Noir, een druif die het goed doet onder relatief koele omstandigheden. De laatste decennia heeft met name de ontwikkeling van rode wijnen in Duitsland grote stappen gemaakt waardoor het product interessanter werd voor de buitenlandse markt. Langzaam maar zeker groeit het niveau een beetje naar de Bourgognestijl maar natuurlijk heeft Duitsland zijn eigen terroireigenschappen. Andere voorname blauwe druivenrassen zijn de Dornfelder en de Regent. We mochten ook de rode wijntheorie staven aan een paar prachtige Spätburgunders en sloten de leerzame middag af met een edelzoet toetje in de vorm van een glaasje Riesling Rüdesheimer Berg Rotland Auslese 1986 – Schloss Schönborn Rheingau. Prachtig om te mogen proeven dat zo’n oude wijn nog zo vitaal kan zijn. Goudgeel van kleur, intens geurend en rozijnen en honing in de smaak.
Dit geldt natuurlijk voor alle druivenrassen maar Duitslands trots de Riesling kan dat als geen ander. De Riesling heeft in Duitsland een lange geschiedenis en er kunnen de meest gevarieerde wijnen van gemaakt worden. Van strak droog tot overweldigend zoet. Natuurlijk kregen wij een aantal van deze varianten inclusief de terroirexpressies te proeven. Naast deze meest aangeplante druif is de Müller-Thurgau de nummer twee en daarna komt de Silvaner die het vooral in de Franken uitstekend doet. Hoewel velen Duitse wijn met wit en dan vooral zoet wit associëren wordt er ook mooi rood gemaakt. Die zoete associatie is overigens niet vreemd en dankt die reputatie een beetje aan de Duitse wijnwet van 1971. Ik wil u daar graag over informeren maar dit artikel leent zich daar niet voor.
De verhouding wit-rood ligt op ongeveer 2/3-1/3. Het meest voorname blauwe druivenras is de Spätburgunder. Dit is de Duitse naam voor het misschien meer bekendere ras Pinot Noir, een druif die het goed doet onder relatief koele omstandigheden. De laatste decennia heeft met name de ontwikkeling van rode wijnen in Duitsland grote stappen gemaakt waardoor het product interessanter werd voor de buitenlandse markt. Langzaam maar zeker groeit het niveau een beetje naar de Bourgognestijl maar natuurlijk heeft Duitsland zijn eigen terroireigenschappen. Andere voorname blauwe druivenrassen zijn de Dornfelder en de Regent. We mochten ook de rode wijntheorie staven aan een paar prachtige Spätburgunders en sloten de leerzame middag af met een edelzoet toetje in de vorm van een glaasje Riesling Rüdesheimer Berg Rotland Auslese 1986 – Schloss Schönborn Rheingau. Prachtig om te mogen proeven dat zo’n oude wijn nog zo vitaal kan zijn. Goudgeel van kleur, intens geurend en rozijnen en honing in de smaak.
Uit ons Assortiment
Xenysel - 12 Meses
Krachtige houtgerijpte Monastrell uit Jumila
€16.77
Tinto Porta Dacalada
Topper, gemaakt van twee inlandse druivenrassen en een bekende klassieker!
€8.22
Carlos Alonso - Piano
Strogeel, sappig fruit, mooie zuren
€9.45
Heiderer - Grüner Veltliner
Een frisse topper uit de Wagram.
€8.08
06 22781543