Lesdag 8

17 januari 2011. Waarom zitten er maar zeven dagen in een week vraag ik me wel eens af om daar gelijk achteraan te beseffen dat als het er acht zouden zijn de tijd net zo snel voorbij zou gaan. Vanochtend weer op tijd naar Maarn en het effect van het voorbij zijn van alle vakanties werd me al snel weer duidelijk. Stremming in de lus van de A2 naar de A12 maar daarna reed het lekker door waardoor ik uitgebreid aan de koffie kon. De derde maandag van het jaar, Blue Monday. De dag die kennelijk voor extra depressiviteit zorgt bij veel mensen maar daar bespeurde ik bij mezelf niet zoveel van.

Frank Jacobs gaf voor het laatst een korte speech over het fenomeen blindproeven omdat daar de volgende keer geen tijd meer voor is. Vanaf dan moeten er namelijk 12 wijnen beoordeeld worden in plaats van de 8 die nu voor ons stonden. Frank beaamde dat het blind proeven het moeilijkste is wat er is en illustreerde dat met enkele fraaie pragmatische anekdotes. Toch krijg je door het hebben van theoretische kennis, smaakgeheugen en natuurlijk smaakvermogen handvatten om de juiste kant op te sturen.

Het ruiken, proeven en spugen kon weer beginnen. Voortvarend ging ik van start maar kwam toch weer tijd tekort aan het eind. Toen Frank aan het behandelen van de eerste wijn begon was ik net klaar met schrijven en toen moest ik nog de juiste antwoorden selecteren. Even snel bij alle vragen een antwoord geselecteerd zonder echt goed te kunnen wikken en wegen om een gewogen keus te maken. Het resultaat was gelijk aan dat van twee weken geleden en omdat ik toen ook gezakt was kreeg ik toch nog een Blue Monday gevoel. De wetenschap dat het kennelijk zo maar super kan gaan en dan weer een aantal keren slecht en dat velen het gevoel hebben dat ze het nooit zullen leren deed daar weinig aan af.

De restantwijnen worden altijd te koop aangeboden voor een aantrekkelijke prijs en de dessert/aperitiefwijn die vandaag op de tafel stond kon ik gelukkig nog bemachtigen. Het was het laatste flesje Elysium van Quady Winery Madera uit Californië. Het is een zogenaamde Vin Doux Naturel en is gemaakt van de Black Muscat. Kan ik nog een beetje aan mijn smaakgeheugen werken.

Na de lunch was het de eer aan Gert Crum die ons zou gaan informeren over de Bourgogne. Gert is schrijver van diverse boeken waaronder het handboek voor de Bourgogneliefhebber. Een man met zeer veel kennis en ervaring en zoals ons al was beloofd door de Bordeauxdocent van de vorige les vertelde Gert dat de mooiste wijnen uit de Bourgogne kwamen en zei daarbij dat Xavier Kat dat wel voorspeld zou hebben. De “strijd” tussen die van de Bourgogne en die van de Bordeaux is er een als die van Ajax en Feyenoord maar dan wat vriendelijker.
De Bourgogne is zo’n spannend gebied omdat het op de grens van een aantal zones ligt en daarbij invloeden heeft van de zee aan de westkant, het continentale van de oostkant maar ook nog ligt mediterraans vanuit het zuiden. Het ene jaar is dan ook beter dan het andere en dat komt ook dat er hoofdzakelijk wijnen van één druivenras gemaakt worden. Er kan dus niet gecompenseerd worden met de wijn van een beter gerijpt ras. De belangrijkste druivenrassen zijn Pinot Noir voor rood en Chardonnay voor de witte wijn. In de Beaujolais wat ook onder de Bourgogne valt gebruikt men de Gamay.

Zonder op de specifieke kenmerken van de gebieden te beschrijven wil ik zeggen dat het gebied van de Bourgogne bestaat uit de volgende wijngebieden; Chablis, Cote D’or met de subgebieden Côte de Nuits en Côte de Beaune, Saône-et-Loire met de subgebieden Côte Chalonnaise en Mãconnais om af te sluiten met Beaujolais.

De Bourgogne is een zeer klein gebied met de meeste Appellations Original Controle. Grof gezegd zijn er in heel Frankrijk tussen de vier en vijfhonderd en alleen in de Bourgogne zijn er al zo’n honderd. Een gigantische differentiatie waarvan de oorsprong in een ver verleden ligt. De allermooiste wijnen hebben de kwaliteitsstatus premier cru. Dat zijn wijnen van hele specifieke wijngaarden die halverwege op de berghelling staan. De zogenaamde mi-coto’s. Nog altijd zeer voornaam maar in aantallen een verveelvoudiging van de premier crus zijn er de grand crus en alles wat daar niet aan voldoet komt als AOC Bourgogne op de markt. Tussen alle uitleg door proefden we wijnen uit de Beaujolais, wit en rood uit de Bourgogne variërend van de algemene AOC tot verschillende premier crus. De afsluiter was een absolute topper uit de befaamde AOC Vosne-Romanée. Een 2007 van Domaine Emmanuel Rouguet. Intense geuren, verfijnde smaken met een prachtige elegantie en een lange afdronk.

Ondanks de korte pauze liepen we enorm uit vandaag, tot half zes. Gert die kent in de Bourgogne elke weg, elk domein en dan ook nog de historie van het bedrijf. Prachtig maar dat gaf soms ook wel eens wat te veel info wat je na het aanhoren ook gelijk weer kwijt bent. Gelukkig gaat hij ook mee tijdens de studiereis zodat ik het allemaal nog een keer kan beluisteren. Met de humor en zelfspot die hij in zijn verhalen gooit beloofd dat een bijzondere week te gaan worden.
 

Voor het verslag van lesdag 7 klik hier

Voor het verslag van lesdag 9 klik hier