Lesdag 9

31 januari 2011. Na een lang weekend waarbij ik het lekker rustig aan had gedaan toog ik weer met frisse zin naar Maarn voor de 9^ecursusdag van de vinologenopleiding. Ik was er vroeg waardoor ik even kon bijkletsen met mijn proefgroepgenoten want afgelopen maandagavond kon ik helaas niet bij de proefsessie aanwezig zijn.

Klazien rinkelde al vroeg met haar belletje en ook Frank was kort van stof. De komende lessen moeten we gewoon strak op tijd achter de tafel zitten want de tijd is anders te krap om een goede nabespreking te doen. Het was vandaag voor de eerste keer volle bak. Daarmee bedoel ik niet dat alle cursisten er waren maar dat we twaalf wijnen moesten proeven en aangeven welke wijn er in welk glas zat met daarbij nog twee verdiepingsvragen. Gelet op mijn eerdere resultaten weet u dat dat niet eenvoudig is, ook niet als er een keuze is uit drie wijnen per glas. We kregen een uur, het liefst nog ietsjes minder. Doordat ik de vorige keer de antwoorden nog moest invullen op het moment dat de nabespreking begon had ik een andere tactiek gekozen om in ieder geval binnen de tijd klaar te zijn. Korte snelle proefnotities om daarna nog even te wikken en te wegen welke wijn het dan zou moeten zijn. Ik ben er nog niet maar het resultaat was beter dan de vorige keer dus ik hou me er maar aan vast dat het de goede kant op gaat. Als ik bij de twee bewuste twijfelaars mijn gewogen alternatief had gekozen was ik er net wel geweest. Maar ja, als…..

Na de lunch stond Spanje op de rol om besproken te worden. Als gastdocent trad Rudolf Nipius, specialist in wijnen uit Spanje, Chili en Argentinië, op. Rudolf gaf al aan dat de tijd krap zou worden want in één middag heel Spanje behandelen is eigenlijk een ondoenlijke zaak.
Spanje heeft het grootste wijngaardoppervlak ter wereld en is het derde wijnproducerende land op deze wereld. 1,13 miljoen hectare aan wijngaarden met een productie van zo’n 34,7 miljoen hectoliter. Een derde daarvan heeft de kwaliteitstatus D.O., Denominación de Origen, een oorspronkelijke herkomstbescherming zoals ze in Frankrijk de AOC wijnen hebben. Op dit moment zijn er 68 D.O.’s maar gelet op de ontwikkelingen kunnen er daar de komende tijd nog wel wat bijkomen. De diversiteit aan microklimaten en bodemstructuren geeft ruimte om binnen de bestaande D.O.’s weer kleinere D.O.’s met hun eigen identiteit af te bakenen. Binnen het arme Spanje was er vooral veel bulkproductie voor de lokale markt. Onder het regime van Franco was het land erg geïsoleerd maar daarna is het land goed op de kaart gekomen zeker toen het aansloot bij de EU en de grenzen werden opengesteld. Thans is het Spanje te bestempelen als de Nieuwe Wereld in de Oude Wereld. Er worden veel moderne technieken toegepast om het mooiste uit de druif te krijgen en ook veel wijnmakers zijn internationaal opgeleid. Irrigatie is onder bepaalde voorwaarden toegestaan waardoor ook de drogere gebieden kwaliteit kunnen produceren. Door de algehele droogte in het land zijn de opbrengsten sowieso laag.

Tijdens de vogelvlucht door het land werd bij het ene gebied langer stilgestaan dan het andere en werden er natuurlijk ook typische wijnen geproefd. Zo proefden we de Godello en de Albarino druivenrassen uit het Noordwesten en stonden we wat langer stil bij de Verdejo uit de Rueda. Een enorm populair gebied waar fantastische sprankelende witte wijnen vandaan komen. Bijzonder omdat in de naastgelegen D.O. Toro eigenlijk alleen maar rode wijnen gemaakt worden. Die sprankelende witte wijnen uit de Rueda kunnen zo fris zijn omdat de wijngaarden op zo’n 750 tot 850 meter hoogte liggen, er ’s nachts geoogst wordt en alles binnen het vinificatieproces temperatuur gecontroleerd is. Vanuit de meest bekende D.O. Rioja werden twee vatmonster geproefd uit verschillende houtsoorten en een mooi ontwikkelde Reserva. Natuurlijk ontbraken bij de te proeven wijnen ook de Ribera del Duero en een sherry niet. Een droge Manzanilla, een spannende wijn die in de neus minder boeit dan in de bijzondere afdronk. Ook stonden er nog twee hele goedkope wijnen uit het grote La Mancha op de de tafel. Het gebied van La Mancha beslaat de helft van het totale Spaanse wijngaardareaal en er werd vooral veel volume geproduceerd onder ander voor het distilleren van brandy maar ook daar is een kentering om wat meer aandacht aan de kwaliteit te schenken. Ook Ronald redde het niet om binnen de beschikbare tijd zijn stof te presenteren. Gelukkig zijn er plannen binnen de wijnacademie om te bezien of er binnen de opleiding meer ruimte voor dit land ingepland kan worden want de Spaanse wijnen hebben zeer veel te bieden.


Voor het verslag van lesdag 8 klik hier   

Voor het verslag van lesdag 10 klik hier